Το σπίτι βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου και είναι τριγυρισμένο από ελιές, κυπαρίσσια και άλλα δένδρα. Το κεντρικό σημείο της σύνθεσης είναι το καθιστικό, ένα μέρος του οποίου προβάλλεται στο γύρω χώρο πράσινου, με όλο το ύψος των δύο ορόφων του, κρεμαστό σε σχέση με το έδαφος. Στον πρώτο όροφο ένα μεγάλο στούντιο
και μια ζώνη με τζάκι που ενώνεται με το χώρο του καθιστικού και πρόσβαση στις μεγάλες βεράντες του επιπέδου των.
Το σπίτι αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό
γεγονός στον ιστό ενός περιβάλλοντος ήδη φορτισμένου: ένα αρχιτεκτόνημα που ξεχωρίζει από μακριά, δια μέσου του πράσινου που το περιβάλλει. Ένα
αρχιτεκτόνημα ανοικτό προς την φύση, με χώρους σκεπαστούς, ή όχι, βεράντα – τραπεζαρία εξωτερική, και που μόνο εν μέρει στη ζώνη ύπνου τείνει να κλείσει προς τα έξω. Η μεταλλική κατασκευή με τις πειθαρχημένες φυγές, οι λεπτομέρειες, τα προφίλ, οι μεγάλες τζαμαρίες, η εναλλαγή από το συμπαγές στο κενό, το δέσιμο των λευκών επιφανειών με τις διαφανείς, καθορίζουν μια αρχιτεκτονική τεχνολογία τέλεια.
«Οφείλεται στην ποιότητα της μορφολογίας που σε παρακινεί να
απολαύσεις τις βαθειές οργανικές συνδέσεις συστολών και διαστολών του χώρου, εάν
μόνο σε μια δεύτερη φάση αισθανθείς την ανάγκη να ερευνήσεις την «λειτουργία»
του σπιτιού σαν έδρα κατοικίας» έγραφε το Domus στην παρουσία του.
Ottagono 27
