Στο άθικτο τοπίο του οικοπέδου κυριαρχεί ένα μικρό λοφάκι, όπου λόγω γραμμών οικοπέδου πρέπει να βρίσκεται το σπίτι. Θέλοντας να διατηρήσει αυτό που βρέθηκε ελαχιστοποιώντας την οπτική επίδραση του κτιρίου στο περιβάλλον, αλλά και να εκμεταλλευτεί την πολύτιμη θέα στη θάλασσα, το σπίτι βρίσκεται στην πλαγιά του λόφου και το μεγαλύτερο μέρος του όγκου του κρύβεται κάτω από τη γη.
Μόνο δύο μικροί τόμοι προεξέχουν, πλαισιώνουν τις απόψεις και σηματοδοτούν την παρουσία τους, δίνοντάς του την κλίμακα των κοντινών παραδοσιακών τόμων και μια πολύ απλή, σχεδόν ποιητική διάσταση.
Ο πελάτης ζήτησε ασυνήθιστους χώρους εργασίας και αποθήκευσης για έναν καλλιτέχνη και τόνισε την ανάγκη για έναν κεντρικό κόμβο στον πυρήνα του. Πλησιάζοντας στο κτίριο μέσω μιας σχισμής στο τοπίο, μπαίνει κανείς στο χαμηλότερο επίπεδο σε θολωτό- διπλό ύψος.
Μια ευρεία, σπειροειδής ράμπα οδηγεί στο ισόγειο μέσα στο κυκλικό περίγραμμα του χώρου, χύνεται στο σαλόνι που είναι ένας από τους δύο προεξέχοντες όγκους και αποκαλύπτει τη θέα στη θάλασσα στο τέλος του. Ο γειτονικός τόμος προστατεύει την κρεβατοκάμαρα του σπιτιού.
Το κτίριο θα χτιστεί από την πέτρα που ανασκάφηκε για να το φιλοξενήσει και θα αξιοποιήσει το νερό της βεράντας και του περιβάλλοντός του. Χτισμένο στο λόφο θα είναι απόλυτα μονωμένο το καλοκαίρι και το χειμώνα και θα επιτρέπεται ο διασταυρούμενος αερισμός μέσω της μικρής τρύπας στην κορυφή του θόλου του.
Πηγή: doxiadisplus.com