Μια οικογένεια σχεδιάζει να ζήσει στον παράδεισο, σε μια παρθένα περιοχή ενός πανέμορφου νησιού. Ο στόχος ήταν να ζήσουν στη γη, να την ζήσουν με κάθε αίσθηση και όχι απλώς οπτικά. Αυτή είναι μια άσκηση στο masterplanning, το σχεδιασμό των κτιρίων και τον εξωραϊσμό, για την εμβάπτιση στην ομορφιά που υπάρχει και για την καλλιέργεια της οικογενειακής ζωής.
Η προσέγγιση της αρχιτεκτονικής ομάδας είναι να σχεδιάσει αυτό το σύνολο από την άποψη των πρωταγωνιστών: ήλιος, φεγγάρι, άνεμος, νερό, το πνεύμα και ο πολιτισμός του συγκεκριμένου νησιού, η έκταση αυτής της γης, η βλάστηση, τα ζώα, οι άνθρωποι. Μια προσεκτική ανάλυση των ζωντανών αξιών του τόπου δείχνει τα στοιχεία που θα συνθέσουν το έργο, το οποίο από μόνο του είναι η σύνθεση αυτού που υπάρχει ήδη με αυτό που θα έρθει.
Μορφολογικά, τα κτίρια σχεδιάζονται ως μέρος παράδοσης, εν μέρει φύσης και εν μέρει σύγχρονης, βιωματικής ζωής. Καθώς κάποιος ταξιδεύει στο δάσος προς τη θέα, οι χαμηλοί τοίχοι γίνονται ίχνη κτιρίων, που μετατρέπονται σε ολόκληρα κτίρια, μια τροχιά που προέρχεται από την όμορφη εμπειρία των παλιών χωριών που μισοδιαλύονται στη φύση.
Αυτό το έργο αφορά την εμπειρία και την προστασία του περιβάλλοντος, και αυτό είναι ένα σημαντικό και δημιουργικό μέρος του σχεδιασμού. Συνεργαζόμενοι με εξαιρετικούς ειδικούς, έχουμε αναπτύξει περιβαλλοντικές στρατηγικές που συνδυάζουν την υπερσύγχρονη τεχνολογία με την παράδοση.
Για παράδειγμα, ο θεμέλιος λίθος ανακυκλώνεται ως το κύριο δομικό υλικό, αλλά η μόνωση παρέχεται με ειδικές εσωτερικές κατασκευές. Το ηλιακό φως ελαχιστοποιείται χρησιμοποιώντας παραδοσιακά ρολά τεσσάρων τμημάτων, ενώ η θέρμανση και η ψύξη παρέχεται από γεωθερμικές αντλίες που λειτουργούν από φωτοβολταϊκά πάνελ. Η εγγενής χλωρίδα και πανίδα μελετάται και προστατεύεται, ενώ ο οπτικός αντίκτυπος του έργου στο υπάρχον τοπίο περιορίζεται στο ελάχιστο.
Πηγή: doxiadisplus.com