Η βασική θέση ήταν εκείνη της μεγαλύτερης εκφραστικότητας των δημοσίων (όχι σχολικών) χώρων του κτιρίου, με μια θεληματική αντίθεση με το γύρω αρχιτεκτονικό περιβάλλον, δημιουργώντας ένα λειτουργικό και κοινωνικό σημείο αναφοράς. Οι ίδιες οι λειτουργίες αναλυόμενες, υποδείκνυαν μια συνθετική διαδικασία θεμελιωμένη στη χρήση βασικών γεωμετρικών αξιών : κύβος, κύλινδρος κλπ. Στο τμήμα το αφιερωμένο στις ειδικά σχολικές λειτουργίες, ο διάδρομος έγινε ένας αγωγός – δρόμος στον οποίο βλέπουν οι μονάδες κτιρίων για διάφορες χρήσεις.
Αρχιτ. V. Vercelloni
Συνεργ. στην έρευνα G. Redaelli