Χριστίνα Παρασκευοπούλου @parallaxi: Ένας νέος ζεστός πολυχώρος άνοιξε πρόσφατα τις πόρτες του στην πόλη, παντρεύοντας τον καφέ με την τέχνη, την μουσική και τα βιβλία. Βάζοντας όλα αυτά τα όμορφα στοιχεία κάτω από μια στέγη, το Tabya εγκαταστάθηκε στο χαρακτηριστικό νεοκλασικό κτίριο της Μελενίκου, απέναντι από την Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ, μόλις πριν ενάμιση μήνα, και κερδίζει μέρα με τη μέρα τον κόσμο της Θεσσαλονίκης, με άτομα από 18 μέχρι 80 ετών να περνούν να τον γνωρίσουν. Κι αυτό καθώς κατάφερε να συνδυάσει την μοναδική ατμόσφαιρα του ροζ διατηρητέου με την διαχρονική πινελιά του βινυλίου και την τέχνη.
Το Tabya, ένα αμάλγαμα καλλιτεχνικών διαθέσεων, μουσικής και οικείου κλίματος, αποτελεί καρπό της προσπάθειας πέντε φίλων που γνωρίζονταν 20 χρόνια και, σκεπτόμενοι να κάνουν μια επιχειρηματική απόπειρα, με τους τέσσερις όντας άνεργους, είχαν αρχικά την ιδέα να ανοίξουν ένα δισκοπωλείο λόγω της αγάπης τους για την μουσική. Βρίσκοντας όμως το πληθωρικό κτίριο του διατηρητέου, η ιδέα αυτή επεκτάθηκε, με αποτέλεσμα την δημιουργία ενός χώρου που συνδυάζει τα βινύλια με το στοιχείο της καφετέριας, αλλά και του χώρου τέχνης.
ο Tabya, λέξη που στα τούρκικα σημαίνει οχύρωμα, πήρε αυτό το όνομα καθώς έτσι λεγόταν η περιοχή κατα μήκος του ανατολικού τείχους της πόλης, μέρος της οποίας ήταν και η σημερινή οδός Κωνσταντίνου Μελενίκου. Οι Τούρκοι ονόμαζαν τον δρόμο Πόρτα Καπί Τσεσμεσί και κατά την αποχώρησή τους από τη Θεσσαλονίκη στην περιοχή αυτή εγκαταστάθηκαν ελληνικές οικογένειες. Ανάμεσά τους ήταν και αυτή του Κωνσταντίνου Δούμπλα, ο οποίος έχτισε το σπίτι, όπου στεγάζεται σήμερα ο πολυχώρος, το 1912 με υλικά από τα κατεδαφισθέντα του 1911 τείχη. Τα υπόλοιπα κτίρια που χτίστηκαν τριγύρω γκρεμίστηκαν όλα, εκτός από αυτό του Δούμπλα στο οποίο διέμενε η οικογένεια του μέχρι προσφάτως.
Μία από τις ωραιότερες διατηρητέες μονοκατοικίες, το κτίριο ανακατασκευάστηκε το 2014 με σεβασμό στο παρελθόν του υπό την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Χρήστου Παπά. Οι ιδιοκτήτες του πολυχώρου φρόντισαν να διατηρήσουν τον αρχικό χαρακτήρα του κτιρίου, επιδιώκοντας την αίσθηση της σπιτικής ατμόσφαιρας και ζεστασιάς. Η διακόσμηση του πολυχώρου σχεδιάστηκε από τον Γιώργο Γκιάτα, με κυρίως χειροποίητα έπιπλα, κατασκευές από σίδηρο που δημιουργήθηκαν από τον Κώστα Πασχαλίδη και ξύλινες κατασκευές από τον Θάνο Καρώνη, με το γραφιστικό κομμάτι να ανήκει στον Δημήτρη Παπάζογλου.
