Αριστείδη Μάζη: «Η Αξιολόγηση του Αρχιτεκτονικού Έργου» Θεσσαλονίκη, 1979
Το βιβλίο που αποτελεί και τη διδακτορική διατριβή του συγγραφέα έρχεται να συμβάλλει σ’ ένα χώρο – μέσα στους τόσους -, που η βιβλιογραφία του τόπου μας παρουσιάζει μεγάλη αδυναμία. Θαυμάζει κανείς λοιπόν το θάρρος του κ. Μάζη να ασχοληθεί μ’ ένα τέτοιο θέμα και μάλιστα μέσα απ’ τον δρόμο της τεκμηριωμένης έρευνας και της κριτικής σκέψης. Σ’ έναν τόπο όπου η Αρχιτεκτονική και μαζί μ’ αυτήν το αρχιτεκτονικό έργο παράγονται κατά πολύ με 
ανεξέλεγκτες διαδικασίες και όπου η κριτική της αρχιτεκτονικής παραμένει στο περιθώριο, το πόνημα αυτό έρχεται να προτείνει – γραμμένο από αρχιτέκτονα – ένα συγκεκριμένο και θεμελιωμένο επιστημονικά τρόπο αξιολόγησης του.
Αναγκαστικά στα πέντε βασικά μέρη που διαρθρώνεται το βιβλίο ο συγγραφέας πρέπει να τηρήσει μια τακτική συστηματοποιημένης και ταξινομημένης αυστηρά ύλης, θέτοντας συγχρόνως τις βάσεις, αφού έχουν αναφερθεί οι συμβολές της Σημειολογίας και της Περιβαλλοντικής Ψυχολογίας, της αναλυτικότερης εμβάνθυσης και παρουσίασης των επί μέρους θεμάτων που απασχολούν το αντικείμενο του.
Έτσι καλύπτονται τα προβλήματα σχεδιασμού και αξιολόγησης, ψυχολογικής διαδικασίας αξιολόγησης, χρησιμοποιώντας και δυνατοτήτων ανάπτυξης των μεθόδων αξιολόγησης και τέλος στο τελευταίο μέρος γίνεται μια ανακεφαλαίωση και σκιαγράφιση ενός μοντέλου αξιολογικής διαδικασίας, αυτό το τελευταίο μέρος αποτελεί και τη σύνοψη κατά κάποιο τρόπο των κριτικών προτάσεων και θέσεων του 
συγγραφέα. Το «Γλωσσάρι» και μια πλούσια βιβλιογραφία συμπληρώνουν τον τόμο. Πρέπει να παραδεχθούμε ότι τα βιβλία τέτοιου είδους και περιεχομένου είναι «δύσκολα» και αυτό γιατί το αρχιτεκτονικό κοινό δεν έχει ακόμη εξοικειωθεί με τη «γλώσσα», αλλά και με τη «σκέψη», παρομοίων αναλύσεων και κριτικών εμβανθύσεων εφαρμοσμένων στον χώρο της αρχιτεκτονικής, ιδιαίτερα δε όταν η μεθόδευση τους γίνεται σε τόσο αυστηρά πλαίσια. Γι’ αυτό φυσικά ευθύνονται πάρα πολλοί παράγοντες και γεγονότα, που από χρόνια κατευθύνουν τα «αρχιτεκτονικά πράγματα» του τόπου. Είναι όμως σημαντικό από την άλλη μεριά ότι νέοι επιστήμονες και συγκεκριμένα αρχιτέκτονες, εμβαθύνουν στις μελέτες, που γύρω απ’ την αρχιτεκτονική και μαζί μ’ αυτήν, καθορίζουν το χώρο που ζούμε.
Η προσπάθεια λοιπόν του αρχιτέκτονα Α. Μάζη, πιστεύουμε ότι θετικά συμβάλλει στο χώρο της έρευνας και της κριτικής του αρχιτεκτονικού έργου μέσα από τις πολύμορφες διαδικασίες που το παράγουν και σαν τέτοια πρέπει να εκτιμηθεί.